#4 Nagenieten

De rit naar huis en wat blijft hangen

Op de terugweg was het stil in de auto, maar niet ongemakkelijk. We hielden elkaars hand vast, alsof woorden even niet nodig waren. Pas toen we thuis waren en in bed lagen kwam het gesprek vanzelf.

We vertelden elkaar wat we gevoeld hadden, wat ons verraste, en waar we nog over twijfelden. Geen schuld, geen spijt — alleen nieuwsgierigheid en opluchting. We hadden dit gedaan, samen, eerlijk en zonder iets te forceren.

De dagen erna bleef het onderwerp steeds even terugkomen. Soms een glimlach, soms een blik vol herkenning. Het nagenieten zat niet in de daad, maar in het gevoel dat we als stel iets nieuws hadden gedeeld.

Of we dit nog eens doen? Misschien. Maar het belangrijkste was dat we dichter bij elkaar kwamen. Want dit avontuur ging niet over anderen — het ging over ons.